Skupić się na Panu Bogu

[Łk 16, 19-31]
XXVI Niedziela Zwykła

Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. Historia o dwóch mężczyznach, którzy byli nieszczęśliwi, skłania nas do refleksji nad wartościami, którymi powinniśmy się kierować w życiu doczesnym.

Pierwszy – paralityk nie mogący zasmakować szczęścia na ziemi, a drugi zaś – bogaty po śmierci nie zaznaje spokoju wiecznego. Kiedy kończy się dany im  czas na ziemi, dosięga ich sprawiedliwość.  Łazarz – żebrak, nie wiedział co go czeka, żył w ciągłym niepokoju, lecz tylko tu na ziemi. Zawierzył siebie i całą swoją niedolę Bogu. Jego marne życie, pokora i ufność wobec Zbawiciela zapewniła mu wieczność w Domu Ojca.  Osoba posiadająca wiele dóbr materialnych pozornie mogłoby się wydawać, że jest zadowoloną ze swojego życia, zapomina jednak o tym, co najważniejsze: wartościach duchowych i Bogu dzięki któremu ma wszystko. To sprawia, że nie może zamieszkać w Królestwie Niebieskim i zostaje skazany na cierpienia.

Jezus przez przypowieść chce abym zrozumiała, że w mojej ziemskiej wędrówce nie mam kierować się wyłącznie zaspokajaniem swoich potrzeb materialnych, lecz mam skupić się na Panu Bogu, bo to właśnie On jest w centrum i tylko dzięki Niemu mogę osiągnąć prawdziwe szczęście. Powinnam dzielić się z innymi wszystkim co mam, a zwłaszcza dobrami otrzymanymi od Pana. Wiem, że decyzje, które podejmuje przełożą się  moje Życie Wieczne.

[Monika]

Hits: 110