Adwent – czas aktywnego oczekiwania

Dla starożytnych rzymian słowo “adventus” (łac. przyjście) oznaczało oficjalny przyjazd cezara. Dla chrześcijan to radosny czas przygotowania na przyjście Pana. Oczekiwanie to musi rodzić radość, gdyż jest oczekiwaniem na przyjście Jezusa. Dlatego też Adwent jest nie tyle czasem pokuty, ile raczej czasem pobożnego i radosnego oczekiwania, a opuszczenie hymnu Gloria nie jest wyrazem pokuty, jak w Wielkim Poście, lecz przygotowaniem aby hymn anielski wybrzmiał w noc narodzenia Jezusa z całkowitą świeżością i głębią.

Cztery tygodnie adwentu obfitują w przeróżne zwyczaje i symbole. Ich wielość to znak aktywnego przeżywania tego czasu przez pokolenia chrześcijan. Wyznawcy Chrystusa od zawsze nosili w sobie przekonanie, że nie wystarczy tylko czekać na powtórne przyjście Pana, ale należy wyglądać Oblubieńca. Stąd zaowocowało to wstawaniem jeszcze przed świtem, aby uczestniczyć w roratach, czyli Mszach wotywnych o Najświętszej Maryi Pannie – przewodniczce po adwentowych drogach. Jest też zwyczaj nocnego wstawania do modlitwy, który pielęgnowany przez niektóre chrześcijańskie wspólnoty lub indywidualnie, obrazuje nieustanne czuwanie i trwanie na modlitwie, przy których chce nas zastać nadchodzący Pan. Upływający adwentowy czas jest zaznaczany przez zapalanie kolejnych świec adwentowego wieńca, a pośród nich często jedna odróżniająca się, która podkreśla charakter całego adwentu. Różowa świeca przypomina o III Niedzieli Adwentu – Gaudete, czyli radości. Takie jest przecież wyczekiwanie na Zbawiciela.

Ten czas, przez Liturgię Słowa, prowadzi nasze refleksji dwutorowo. Cel jest ten sam: spotkanie z Jezusem. W pierwszej części Adwentu do 16 grudnia koncentrujemy się na powtórnym przyjściu Jezusa na końcu czasów. Z jednej strony rozważając własne przygotowanie na ten moment, a z drugiej uświadamiając, że to sam Chrystus jest Panem wszelkiego stworzenia i inicjatywa leży po jego stronie. Od 17 grudnia zaczyna się część Adwentu przygotowująca nas bezpośrednio do Uroczystość Bożego Narodzenia. Teksty biblijne wprowadzają w rozumienie zapowiedzi i okoliczności narodzin Zbawiciela.

Kto chociażby trochę zapragnie dialogować z Bogiem w tym czasie to szybko zrozumie, że nie może pozostać bierny wobec przychodzącego Pana i w uległości będzie starał się wychodzić na przeciw temu spotkaniu.

Hits: 341