[SŁOWO ŻYWE] Pascha Pana

Wigilia Paschalna
[Rdz 1, 1-2,2]
[Wj 14, 15-15,1a]
[Ez 36, 16-17a.18-28]
[Rz 6, 3-11]
[Łk 24, 1-12]

Bóg przygotowywał nas wszystkich do tego wydarzenia. Zanim Jezus Chrystus objawił się ludzkości, Bóg już ustanowił dla Izraelitów Paschę, która była przygotowaniem do wydarzeń zbawczych z Wieczernika, Golgoty i Grobu, który musiał pozostać pusty. Już wtedy Bóg przewidział, że chrześcijanie wszystkich czasów będą mogli mieć udział w tych wydarzeniach przez uczestniczenie w Liturgii. To dlatego jesteśmy w Słowie Bożym przeprowadzani przez całą Historię Zbawienia.

Wszystko prowadzi do Zmartwychwstania. Po to było stworzenie człowieka, żeby mógł żyć wiecznie. Po to był wyprowadzony z niewoli z Egipskiej i każdej innej niewoli, by żyć na wieki z Bogiem. Po to występowali kolejni prorocy, aby człowiek odwracał się od grzechu i zwracał do Boga, aby żyć wiecznie. Wszystko zmierza do rozkochania się w Bogu, do zjednoczenia z Nim, do bycia najbliżej jak się da.

Na koniec Wielkiego Postu pytam się, czy jestem bliżej Boga, czy kocham Go bardziej? Odpowiedź jest przykra, bo trudno odpowiedzieć na to pytanie jednoznacznie, a kiedy człowiek zdobędzie się na szczerość, to musi przyznać, że tak nie jest. Jednak, gdy dłużej pozostanie się ze Słowem Bożym, to przychodzi myśl, że inicjatywa stoi po stronie Boga. Chociaż mi tak trudno zdobyć się na większą miłość do Boga, to coraz bardziej uświadamiam sobie jak On mnie ukochał.

[FW]